Archiwum wiadomości »Aktualności
Mistyczne ciało trzymające wszystko Luty 5th, 2024
Autor: s. Maxine Pohlman, SSND, dyrektor, Centrum Edukacji Ekologicznej La Vista
Kto nie lubi mglistych dni, kiedy Ziemia jest owiana tajemnicą? Pod koniec stycznia w nocy rozwinęła się gęsta mgła, która wypełniła zapadliska, wąwozy, lasy, łąki i ogrody, tworząc mistyczne widoki. Synchroniczność tej mgły z odbiciem, nad którym się zastanawiałem, była cudowną niespodzianką.
W swoim artykule „Misja: stale ewoluujący wir miłości” Siostra Mary Ellen Higgins, IHM, pogłębiła moje uznanie dla Mistycznego Ciała, więc byłam przygotowana na doświadczenie go w szerszym znaczeniu. Mój spacer po La Vista tego dnia stał się mistyczną wędrówką po mistycznym ciele Ziemi.
Poruszyły mnie jej słowa: „Kiedy doświadczymy tego ogromnego, przestronnego pola Miłości, które jest zawsze dostępne dla nas i dla nas w Świętej Tajemnicy, zdajemy sobie sprawę z naszego małego, ale wyjątkowego miejsca w ogromnym Mistycznym Ciele, które zawiera Wszystko” . Jej końcowe przemyślenia są niezwykle motywujące: „Ta trwająca całe życie misja odbija się echem w całym naszym życiu. Jest to nieustannie rozwijający się proces stawania się pełnym uczestnikiem żywego, kochającego Ciała Mistycznego, które obejmuje całe stworzenie.
Na szczęście mgła utrzymywała się przez kilka dni, dając wystarczająco dużo czasu, aby rozkoszować się nią i moim miejscem w Świętej Tajemnicy, czyli Mistycznym Ciałem, które wszystko trzyma.
Refleksja Siostry Mary Ellen została opublikowana w:
Gazety okazjonalne, czasopismo Konferencji Przywódców Zakonów Żeńskich.
Świętujemy 208 lat wspólnoty! Stycznia 26th, 2024
Jorge ALBERGATI, OMI, Radny Generalny Ameryki Łacińskiej
Oryginalnie opublikowane na OMIWORLD.ORG
Kliknij tutaj, aby przeczytać artykuł en Español
Pozdrowienia od Rządu Centralnego z okazji 208. rocznicy istnienia Pierwszej Wspólnoty Zgromadzenia.
25 stycznia 1816 roku, dzień, w którym Kościół świętuje nawrócenie św. Pawła, wyznacza początek naszej rodziny misyjnej w Aix. Jak pokazuje nasza historia, Eugeniusz de Mazenod i jego mała grupa misjonarzy oficjalnie przeprowadzają się do starego klasztoru Karmelu w Aix i doświadczają życia wspólnotowego. Od pierwszego dnia starali się praktykować cnoty życia religijnego i wspólnotowego w swojej małej grupie, angażując się w głoszenie misji i pracę z młodzieżą.
Dla naszej rodziny misyjnej to 208 lat wierności otrzymanemu darowi, chodzenia z ludźmi, służenia biednym i najbardziej opuszczonym, zwłaszcza młodzieży. Podejście wybrane przez Eugeniusza de Mazenoda i jego pierwszych towarzyszy misji polegało na wspólnej pracy jako wspólnota.
Niedawno rząd centralny i członkowie Wspólnoty Aix zebrali się w Domu Generalnym w Rzymie. Było to głębokie spotkanie, podczas którego mogliśmy podzielić się swoim życiem, historiami powołaniowymi, życiem wspólnotowym i obecną misją. Był to moment, aby żyć tym, co najważniejsze, zjednoczyć się w naśladowaniu Jezusa i spojrzeć na naszą osobistą historię oczami Ukrzyżowanego Zbawiciela, ożywiając ducha pierwszej wspólnoty oblatów. Jak stwierdził Papież Franciszek: „Bycie bliźnim to codzienne zadanie, ponieważ egoizm ciągnie cię w dół, bycie bliźnim wygasza.” (Przemówienie PEC papieża Franciszka)
PRZECZYTAJ CAŁY ARTYKUŁ NA STRONIE INTERNETOWEJ OMIWORLD: https://www.omiusa.org/index.php/2024/01/24/celebrating-208-years-of-community/
Ciekawostki dotyczące słonecznika Stycznia 26th, 2024
Oblackie wysiłki ekologiczne pochwalone przez Komisję ds. Ochrony Przyrody stanu Illinois Stycznia 18th, 2024
Dzięki ks. Séamus Finn, OMI i s. Maxine Pohlman, SSND, Dyrektor, La Vista Ecological Learning Ctr.
REDAKCJAUWAGA: Ks. Séamus Finn, dyrektor OMIUSA JPIC i OIP, udostępnił e-mail od pani Debbie Newman z Departamentu Zasobów Naturalnych stanu Illinois, w którym pochwalił wysiłki oblatów na rzecz ochrony lasów wokół Godfrey w stanie Illinois oraz pracę wybitnego badacza jaskiń i kartografa, ks. Paula Wightmana, OMI. ks. Poniżej znajduje się entuzjastyczne wprowadzenie Finna, a następnie e-mail pani Newman zawierający linki do różnych publikacji Departamentu Zasobów Naturalnych stanu Illinois.
Pierwotnie opublikowane w OMIUSA.ORG
Dzięki ks. Séamus Finn, OMI i s. Maxine Pohlman, SSND, Dyrektor, La Vista Ecological Learning Ctr.
REDAKCJAUWAGA: Ks. Séamus Finn, dyrektor OMIUSA JPIC i OIP, udostępnił e-mail od pani Debbie Newman, specjalistki ds. ochrony obszarów naturalnych w Komisji ds. Ochrony Przyrody stanu Illinois, w której pochwalił wysiłki oblatów na rzecz ochrony lasów wokół Godfrey w stanie Illinois oraz pracę wybitnego badacza jaskiń i kartograf, ks. Paula Wightmana, OMI. ks. Entuzjastyczne wprowadzenie Finna znajduje się tuż poniżej, a następnie e-mail pani Newman zawierający linki do różnych publikacji Komisji ds. Ochrony Przyrody stanu Illinois.
Dzięki ks. Séamus Finn, OMI i s. Maxine Pohlman, SSND, Dyrektor, La Vista Ecological Learning Ctr.
REDAKCJAUWAGA: Ks. Séamus Finn, dyrektor OMIUSA JPIC i OIP, udostępnił e-mail od pani Debbie Newman z Departamentu Zasobów Naturalnych stanu Illinois, w którym pochwalił wysiłki oblatów na rzecz ochrony lasów wokół Godfrey w stanie Illinois oraz pracę wybitnego badacza jaskiń i kartografa, ks. Paula Wightmana, OMI. ks. Poniżej znajduje się entuzjastyczne wprowadzenie Finna, a następnie e-mail pani Newman zawierający linki do różnych publikacji Departamentu Zasobów Naturalnych stanu Illinois.
Opis tego bloku. Użyj tego miejsca do opisania swojego bloku. Każdy tekst wystarczy. Opis tego bloku. Możesz użyć tego miejsca do opisania swojego bloku.
Od ks. Séamus P. Finn, OMI:
"Cóż za wspaniała historia, w której OMI USP poprzez naszą nieruchomość w Godfrey uczestniczy od prawie 30 lat. Tę historię trzeba opowiedzieć, powtórzyć i uczcić.
Przywodzi to na myśl przemówienie, które papież Franciszek wygłosił w czwartek do grupy wizytujących księży w tym tygodniu.
Papież do świeckich księży-misjonarzy: „Bądź w świecie, dla świata”
… Papież Franciszek rozpoczął od podkreślenia „wartości świeckości w życiu i posłudze księży”. „Świeckość (secolarità)” – podkreślił – „nie jest synonimem sekularyzmu (laicità)…
Świeckość, stwierdził, jest raczej „wymiarem Kościoła”, związanym z jego misją „służenia i dawania świadectwa o Królestwie Bożym na tym świecie”."
S. Maxine Pohlman, SSND
Specjalne podziękowania dla s. Maxine Pohlman SSND, która podtrzymuje tę relację przy życiu dla nas wszystkich.
W e-mailu wyraźnie przedstawiono wartość rezerwatu przyrody Missionary Oblats Woods w szerszej perspektywie oraz pracę, którą tam wykonujemy. Przywodzi to na myśl dalekowzroczność i przewodnictwo (nieżyjącego już) ks. Bob Moosbrugger, OMI, który na początku był integralną częścią tego projektu. Cieszyć się! "
- ks. Séamus P. Finn, OMI, Dyrektor, OMIUSA JPIC, OIP
Przeczytaj cały artykuł na @OMIUSA.ORG
Od pani Debbie S. Newman
Pozdrawiamy właścicieli gruntów, partnerów i wolontariuszy!
Szczęśliwego Nowego Roku dla każdego z Was! Mam nadzieję, że miło spędziliście wakacje. Mam nadzieję, że rok 2024 będzie dla Was wspaniałym rokiem.
W rezerwacie z wolontariuszami współpracują: s. Maxine Pohlman, SSND, (z prawej strony), a obok niej specjalistka ds. ochrony obszarów naturalnych z Departamentu Zasobów Naturalnych stanu Illinois oraz autorka poniższego e-maila, Debbie S, Newman.
Przeczytaj cały artykuł na @OMIUSA.ORG
Były oblat i obecny przywódca sprawiedliwości i pokoju umiera 7 stycznia 2024 r Stycznia 17th, 2024
przez ks. Harry E. Winter, OMI
Paul Martin, ksiądz oblat od sześciu lat i przywódca świata Sprawiedliwości i Pokoju od ponad 50 lat, zmarł w wieku 87 lat 7 stycznia 2024 r. w Nowym Jorku w USA na zapalenie płuc powikłane przez covid. Chociaż miał na imię Joseph, nigdy go nie używał.
Urodzony w Anglii 28 czerwca 1936 r. Paul służył jako młody oficer armii brytyjskiej w latach 1954–56. Następnie w 1956 r. wstąpił do nowicjatu oblatów w prowincji anglo-irlandzkiej, składając pierwsze śluby 29 września 1957 r. Następnie został wysłany do Międzynarodowego Scholastykatu Rzymskiego, gdzie uczęszczał do Angelicum, obecnie zwanego Papieskim Uniwersytetem św. Tomasza z Akwinu, uzyskując licencjaty z filozofii i teologii. Śluby wieczyste złożył 29 września 1960 r., a święcenia kapłańskie przyjął 22 lutego 1964 r.
Paweł przebywał w Rzymie podczas dwóch pierwszych sesji Soboru Watykańskiego II, jesienią 1962 i 1963. W tym czasie nauczył się francuskiego i był w stanie zrozumieć dwa francuskie czasopisma, których słuchaliśmy podczas posiłków: L’Informacja Katolicka Międzynarodówka, La Dokumentacja katolicka. Czasopisma te pomogły nam przygotować się na wstrząsy po Soborze Watykańskim II, podobnie jak różni biskupi i teolodzy oblaci, którzy odwiedzili Scholastykat.
Rozmawiając z oblatem biskupem Francisem Taylorem ze Sztokholmu w Szwecji, Paul myślał o tym, że będzie służył w Szwecji, kiedy przełożony generalny Leo Deschatelets poprosił go, aby udał się do Lesotho w Republice Południowej Afryki, aby nauczał i został dziekanem rezydencji męskiej w nowy Uniwersytet w Botswanie, Lesotho i Suazi, aby pomóc w jego przekształceniu z dawnego Kolegium Oblatów w niezależny uniwersytet publiczny.
Pełniąc funkcję dziekana ds. studentów i wykładowcy, przełożonym Paula był Anthony Hall, O.M.I. Po trzech latach pobytu w Lesotho otrzymał stypendium, które umożliwiło mu podjęcie w 1967 roku studiów na Uniwersytecie Columbia w Nowym Jorku, USA. Stopień doktora filozofii uzyskał na podstawie pracy pt. Edukacja Sotho, 1833-1884 , studium pracy misjonarzy protestanckich, katolickich i anglikańskich. Podczas pobytu w Kolumbii odwiedził domy oblatów zarówno w Stanach Zjednoczonych, jak i Kanadzie.
Paweł zakochał się i po 14 latach ślubów opuścił oblatów. On i jego żona Roberta Isakson
wychował dwójkę dzieci, z których jedno jest pracownikiem naukowym zajmującym się immunologią, a drugie dyrektorem wystaw w muzeum w Nowym Jorku. Wychowanie ich w wierze było prawdziwym wyzwaniem.
Przez lata Paweł służył jako szafarz Eucharystii w parafiach, do których uczęszczał.
Paweł jest autorem wielu artykułów, w tym dwóch w czasopiśmie katolickim Commonweali jeden z Harrym Winterem, O.M.I., „Religious Proselitytization”, Prozelityzacja i samostanowienie społeczności w Afryce (red. Abdullahi Ahmed An-Naiim, (NY: Orbis, 1999), s. 20–50. W 1978 założył i przez 27 lat kierował Centrum Studiów nad Prawami Człowieka Uniwersytetu Columbia, obecnie Instytutem. Wśród jego programów znajdują się m.in. Program Human Rights Advocates Program, założony w 1989 r. i kontynuowany do dziś, zgromadził na uniwersytecie coroczne grupy obrońców praw człowieka z Globalnego Południa, które na cztery miesiące studiowały pod jego kierunkiem i nawiązywały kontakty niezbędne do wspierania ich pracy w domu. Podczas podróży do Waszyngtonu w USA spotykali się ze studentami George'a McLeana O.M.I. w Centrum Badań nad Wartościami i Filozofią na Uniwersytecie Katolickim. Paul pisał także o prawach człowieka i religii w jednym z własnych czasopism McLeana Redagował trzy zbiory dokumentów dotyczących praw człowieka i współpracował z Oxford Encyclopedia on Political Science oraz Encyclopedia of the Modern Middle East.
W latach 1990. Paul zaprojektował i kierował projektem o wartości 1.8 miliona dolarów, którego celem było zapoznanie działaczy i urzędników rządowych z byłego bloku wschodniego z zachodnimi ideami dotyczącymi wolności religijnej. Cztery grupy przyjechały do Nowego Jorku na czteromiesięczne badania. Odbyły się trzy międzynarodowe konferencje na temat wolności religijnej w Sofii, Budapeszcie i Krakowie.
Przez lata pracy w Instytucie Paul dużo podróżował po krajach Trzeciego Świata, pomagając w tworzeniu programów edukacji o prawach człowieka, między innymi w Ghanie, Burkina Faso, Ugandzie, Brazylii, Liberii i Ekwadorze. Jednym z jego ciągłych zainteresowań była Haiti, gdzie wykładał na Uniwersytecie Notre Dame w Port au Prince i był pod wrażeniem jakości tamtejszych studentów. Przez ostatnie dwanaście lat wykładał i kierował programem studiów nad prawami człowieka w Barnard College na Uniwersytecie Columbia. Jeszcze na krótko przed śmiercią uczył w każdy wtorek i czwartek.
Paweł bardzo cenił swój Krzyż Oblatów i w kwietniu 2020 roku zadbał o to, aby został on przesłany do naszej scholastykatu w San Antonio w Teksasie, aby został przekazany przyszłemu oblatowi. Cenił także swoich braci oblatów, utrzymując kontakt ze swoim szwajcarskim kolegą z klasy, Jeanem Pierrem Calozem i odwiedzając ośrodek emerytalny w Tewksbury w stanie Massachusetts, Paula Daly’ego, Willa Harveya i mnie, w dniach 8–9 marca 2020 r.
Rodzina Paula organizuje prywatny pochówek na Shelter Island w stanie Nowy Jork (gdzie on i jego żona Roberta/Robin mają dom), gdzie latem będą świętować jego życie. Prawdopodobnie w kwietniu odbędzie się uroczystość na Uniwersytecie Columbia.
Darowizny można przekazywać na rzecz pamięci Paula, na wybraną przez ciebie organizację charytatywną lub na rzecz Camfed, która wspiera edukację dziewcząt i młodych kobiet w Afryce, lub na rzecz szkoły dla dziewcząt Pine Ridge School for Girls, założonej przez jednego z przyjaciół rodziców Paula i Roberty , co robi to samo w przypadku indiańskich dziewcząt w USA.
Niespodziewana śmierć Paula pozbawia Barnard College niezrównanego aktywisty, który wyszkolił tak wielu ekspertów w dziedzinie sprawiedliwości, pokoju i integralności stworzenia. Ale te tysiące, które wyszkolił, będą kontynuować jego pracę.
