Archiwum wiadomości » Światowy Dzień Modlitwy o Stworzenie
Jaki jest czas stworzenia? Sierpnia 27th, 2024
Papież Franciszek wzywa do zorganizowania Światowego Dnia Modlitw o Opiekę nad Stworzeniem
Autor: Biskup Michael Pfeifer, OMI, emerytowany biskup diecezji San Angelo
 |
 |
Czas dla Stworzenia to ekumeniczny, miesięczny moment modlitewnej refleksji i świętowania, który rozpoczął się kilka lat temu i wzywa nas do odnowienia naszej relacji z naszym Stwórcą i całym stworzeniem poprzez świętowanie, nawrócenie i wspólne zaangażowanie. W tym okresie łączymy się jako siostry i bracia rodziny uniwersalnej w modlitwie i działaniu, aby odnowić nasze uznanie, nasze zaangażowanie, naszą opiekę i działania na rzecz ochrony i przyniesienia nowego życia Matce Ziemi, naszemu Wspólnemu Domowi, dziękując naszym kochającym Bogu za piękny dar całego stworzenia.
Tematem tego Czasu dla Stworzenia jest „Nadzieja i działanie ze stworzeniem” i jest to także temat wyznaczony przez Papieża Franciszka na Światowy Dzień Modlitwy o Stworzenie, który przypada 1 września, pierwszego dnia corocznego Czasu dla Stworzenia , który zakończy się 4 października, w święto św. Franciszka z Asyżu. Franciszek jest patronem ekologii i jest uwielbiany przez wiele wyznań chrześcijańskich i innych wyznań. Papież Franciszek w oświadczeniu Laudato Si nazywa Matkę Ziemię naszym Wspólnym Domem, który przekażemy następnym pokoleniom. Światowy Dzień Modlitwy Papieża Franciszka skupia się na dziękczynieniu naszemu Ojcu Niebieskiemu za piękny dar całego stworzenia i prośbie o ciągłe błogosławieństwo Boże dla tego wspaniałego daru.
Ruch Laudato Si zwraca uwagę, że zgodnie z tegorocznym hasłem Nadzieja, symbolem są pierwsze owoce nadziei inspirowanej (Rz 8-19), która ma zrodzić nowe życie. Obraz biblijny przedstawia Ziemię jako matkę wzdychającą podczas porodu (Rz 25). Rozumiał to św. Franciszek, gdy w swoim Pieśni o stworzeniach często nazywał Ziemię naszą siostrą i naszą matką. Pod wieloma względami obecna chwila, w której żyjemy, niestety pokazuje, że nie odnosimy się w pełni do Ziemi jako do daru od naszego Stwórcy, ale najczęściej jako do zasobu, którego można używać samolubnie, a nie do ochrony, wzbogacania i odnawiania tego wspaniałego daru. „Stworzenie wzdycha” (Rz 8) z powodu naszego egoizmu i niezrównoważonych działań, które wyrządzają mu krzywdę.
